Sylva Hanuise, Sculpteur, Grand-Halleux, Belgique

Alle bewegingen hebben een punt van onomkeerbaarheid. Een plaats vanwaar ze moeten doorgaan, wat ook de consequenties ervan zijn voor het beeldhouwwerk in wording. Ze hebben allemaal een onvermijdelijk punt Je moet naar dit punt weten te gaan, want dààr gebeurt alles. Het leven is ook iets onvermijdelijks, dààr zit haar kracht en haar intensiteit. Als ik op dit punt ben aanbeland, bewerk ik echt het levende, de levende materie, want zij ontsnapt aan me, zij heeft haar eigen leven.

Iedere beweging heeft een geschiedenis. Een beweging in een lichaam heeft een geschiedenis. Je moet deze geschiedenis terugvinden, haar opnieuw maken, haar opnieuw bewerken, haar opnieuw beleven zodat de hele beweging compleet is. Iedere beweging is het gevolg van een andere. Alles is verbonden. Zonder het moment ervoor, is er geen heden en geen toekomst. Als het verleden niet bewerkt is, is de beweging niet compleet, levend. Alles zal verstard zijn.

Ik vraag me af of uiteindelijk de handeling van de beeldhouwer zoals ik het beleef, niet de handeling is van hakken, iets wegnemen, afscheid nemen van iets, èn in de steen èn in mij. Iedere dag beeldhouw ik.

Iedere dag, geef ik leven, een beetje meer leven aan een steen. Iedere dag, geef ik een beetje meer van mijn leven aan een steen. Iedere dag, deel ik mijn leven met de wereld die me omringt   >>> Vervolg